Martwy punkt

To było około 10 lat temu. Pewnego popołudnia moja przyjaciółka poprosiła mnie, żebym ją podwiózł na lotnisko. Tego dnia padał ulewny deszcz, więc wyjechaliśmy wcześnie, dając sobie sporo czasu na opóźnienia na drodze. Moja zwykła trasa prowadziła z Blacktown przez M4 do King Georges Road, a następnie M5 na lotnisko. Ruch był dość duży i powolny, a jak zwykle zjazd z M4 na M5 był zatłoczony. Gdy dotarliśmy do tego miejsca, dołączyliśmy do cierpliwie długiej kolejki samochodów na lewym pasie. Gdy tylko światło zmieniło się na zielone, powoli jechałem za samochodem przede mną, gdy nagle poczułem, że nasz samochód został popchnięty i wciągnięty przez ciężarówkę, która pojawiła się znikąd i w ostatniej chwili postanowiła włączyć się do naszego pasa. Nie widział mnie — byłem w jego martwym polu! Natychmiast nacisnąłem klakson i próbowałem kontrolować samochód, co na tym etapie było niemożliwe. Po kilku sekundach, co wydawało się długim czasem, ciężarówka zatrzymała się i ja również mogłem się zatrzymać. Uszkodzenia nie były zbyt poważne, ale straciłem prawe lusterko i cały prawy bok samochodu wymagał wymiany. Po wymianie danych z ubezpieczycielem, zrobieniu kilku zdjęć miejsca, ocenie uszkodzeń i sprawdzeniu, czy mój samochód nadaje się do jazdy, wciąż się trzęsąc, kontynuowaliśmy podróż na lotnisko. Kilka miesięcy później firma ubezpieczeniowa poprosiła mnie o szczegółowe oświadczenie dotyczące wypadku, ponieważ kierowca ciężarówki zaprzeczył, że był winny. Na szczęście miałem wystarczająco dużo dowodów i świadków, którzy mogliby udowodnić, co wydarzyło się tamtego dnia.

Za każdym razem, gdy przypominam sobie tę historię, myślę o martwych punktach w naszym życiu. Nasza anatomia pomaga nam zdefiniować, co to oznacza: martwa plama , scotoma , to zaciemnienie pola widzenia . Szczególna martwa plama, znana jako fizjologiczna martwa plama, „ślepy punkt” lub punctum caecum w literaturze medycznej, to miejsce w polu widzenia, które odpowiada brakowi komórek fotoreceptorowych wykrywających światło na tarczy nerwu wzrokowego siatkówki , gdzie nerw wzrokowy przechodzi przez tarczę nerwu wzrokowego. Ponieważ na tarczy nerwu wzrokowego nie ma komórek wykrywających światło, odpowiadająca jej część pola widzenia jest niewidoczna.(en.wikipidia.org)

Jest tak wiele rzeczy, które wydają się nam niewidoczne w naszym życiu. Czasami naprawdę nie widzimy, jacy jesteśmy i jak postępujemy. Osądzamy innych, nie zdając sobie sprawy, że to, co robimy lub czego nie robimy, wpływa na innych w pozytywny lub negatywny sposób. Czasami zaprzeczamy naszym złym uczynkom. Próbujemy przerzucić winę i nie brać odpowiedzialności za nasze czyny. Ważny kamień milowy w naszym życiu następuje, gdy przestajemy szukać wymówek. To proces trwający całe życie. To proces dojrzewania, przyznawania się do błędów i zaczynania od nowa. Wymaga to wzięcia do serca słów Jezusa: Czemu widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? (Ewangelia Mateusza 7:3)

Czasami potrzebujemy nieznajomego lub bardzo bliskiej osoby, która pokaże nam nasze ślepe punkty. Czasami, celowo lub nie, stajemy się przewodnikami dla innych, aby pokazać im ich ślepe punkty. Poznanie i przyznanie się do naszych własnych ślepych punktów powinno sprawić, że będziemy mniej osądzający i bardziej pokorni. Dostrzeżenie naszych ślepych punktów jest odpowiedzią na Bożą Łaskę daną nam, abyśmy stali się bardziej podobni do Niego.

Co jeśli w tym tygodniu skupimy się na byciu bardziej wyrozumiałymi, życzliwymi i bardziej podobnymi do Jezusa? Może to będzie najlepszy sposób na zidentyfikowanie naszych własnych ślepych punktów i bycie bardziej wrażliwymi i uważnymi w radzeniu sobie z niedociągnięciami innych ludzi.

Życzę wszystkim dobrego tygodnia.

Siostra Grace